Afgelopen vrijdag en zaterdag stond de dubbele recordpoging van Hinke Schokker, en de daaraan gekoppelde KiKa-actie van #teamBerend, volop in de belangstelling. En anders was het de circustent op it Breed wel die de aandacht trok.

Op vrijdagavond werd duidelijk dat Hinke de poging om het record 24 uur hardlopen én het record 100 km. moest afbreken door een blessure.
Kwam de KiKa-actie daardoor ook stil te liggen? Nee, gelukkig niet. Want er was ook nog een Albert Kieft (60), die ter ondersteuning van Hinke die 24 uur zou meefietsen. “Kun jij nog door Albert”, vroeg organisator Jan Willem Sietsma? “ja hoor, zei Albert, en ineens had hij de hoofdrol van de actie te pakken.

Albert Kieft, links op de foto (bron JW Sietsma).

Nieuwsgierig naar hoe het met hem gaat, zochten we hem ‘the day after’ op.

Spierpijn?
Het gaat prima. Ik had enorm ‘volle’ bovenbenen en inderdaad spierpijn op plekken waarvan ik niet wist dat daar spieren zaten, ik mis nog wat gevoel in de toppen van tenen en vingers. Maar ik voel me goed.

Hoe kwam je op het idee om mee te doen?
Dat was pas op donderdagmiddag. Ik had de circustent zien staan, vroeg deze en gene waar het voor was. Toen ik hoorde over die 24 uurs poging van Hinke, ging er bij mij een lichtje branden. Ik was eigenlijk van plan om deze zomer in 24 uur het Pieterpad (Maastricht - Pieterburen, 500 km) te gaan fietsen. Maar dat kon alleen als er aan enkele voorwaarden werd voldaan: om en nabij de kortste nacht  en met de wind uit het zuiden. Maar die wind bleef maar uit het noorden komen. En toen kregen we ook nog die overstroming in Limburg. Een aantal pontjes konden niet varen en was het niet mogelijk de kortste route te fietsen. Dat plan ging dus niet door. Maar ineens zag ik toch een kans. En ik had, ook al was dat vijf jaar geleden, de TT Drenthe 500 gefietst. Dus ik wist wel dat ik het kon.

Heb je goed kunnen voorbereiden?
Nee, helemaal niet. Om half twee had ik nog een afspraak bij de opticien en om drie uur ben ik gestart. Mijn eten had ik ‘s morgens bij Sjouke gehaald en mijn partner Hetty gevraagd of ze me kon ondersteunen.

Hoe was dat toen Hinke uitviel en ineens de actie meer om jou ging draaien?
Eerst was ik tijdens de livestream niet in beeld. Want alles moest precies vastgelegd worden voor de recordpoging. Maar toen dat niet meer hoefde hebben ze mijn fiets in plaats van één van de twee loopbanden in het beeld gezet. Dus dat was prachtig. En ik voelde geen druk. Ik fietste mee voor Hinke, dat was het idee.

Maar je was niet alleen?
Nee, de lopers die Hinke zouden ondersteunen op de loopband naast haar, die gingen toen mij helpen om door de tijd te komen. Vooral ‘s nachts, toen er geen muziek was, had ik ze nodig om in het ritme te blijven. En al die appjes, ook midden in de nacht, die hielpen zéker!
Verder heb ik een computerprogramma waarmee je virtueel afstanden kunt fietsen. Je ziet dan ook andere fietsers die op dat moment dezelfde route fietsen. Dus ik fietste met Spanjaarden en Australiërs op, bij wijze van spreken.
Op een gegeven moment is Hinke mij gaan ondersteunen met vers fruit van Herbergh de Parel. Waren ineens de rollen omgedraaid!

Wat was het moeilijkste stuk?
Ik had om half drie sinas gedronken. En dat moet je dus niet doen. Ik kon de koolzuur niet kwijt en dat brak me op. Maar toen Hetty me een maagzuurtablet bracht en Jan Willem om drie uur vertelde dat ik al op 300 km zat, toen kon ik weer door.

Hoeveel kilometers heb je uiteindelijk in die 24 uur gefietst?
We hebben het achteraf moeten berekenen want Strava (een app voor fietsers) heeft anderhalf uur gemist. Maar het zijn 580 kilometers geworden.

Petje af!
Geef de complimenten maar aan de organisatie. Die hebben zich heel wat langer ingespannen dan die 24 uur.
En iedereen veel dank voor de ondersteuning! Anders was het niet gelukt.

De stand van de KiKa actie van #teamBerend staat op het moment van schrijven op bijna €46.000.
Hinke Schokker wil een nieuwe poging doen om beide records te verbreken.

Fietsen en draven in de nachtelijke circustent